Historische accuraatheid met een zweem van fictie. Zo valt de reeks De Blauwbloezen het best te omschrijven. In dit album staan de bekendste soldaten uit de stripwereld oog in oog met kapitein Pendleton. De historische gebeurtenissen worden weer bekeken met een aparte bril: die van de blauwen.
Door Elias Jonkers.
Als bij toeval ontstaan.
De Blauwbloezen (Les Tuniques Bleues) is een reeks van scenarist Raoul Cauvin en tekenaar Louis Salvérius (Salvé). Na het overlijden van Salvé in 1972 nam Willy Lambil het tekenwerk over. Dit is vanaf album nr. 4 (Outlaw) in de reeks, waar Salvé al aan begonnen was. De albums worden uitgegeven door Dupuis. De Blauwbloezen is dus een echte Belgische reeks. Toch is de reeks als bij toeval kunnen ontstaan. Destijds weigerde uitgeverij Dupuis om Lucky Luke in een gekartonneerde uitgave te publiceren. Daarop zei tekenaar Morris 'vaarwel' tegen Dupuis en kwam er bij de uitgeverij een plekje vrij voor nieuwe reeksen. Hierop ging Cauvin aan de slag met de Far West en de militairen van het 22ste cavalerieregiment. Het eerste album, Wagens in 't westen (Un chariot dans l'Ouest), verscheen in 1972.
Stijl.
 |
| De eerste pagina van Lambil. |
Cauvin van zijn kant bleef steunen op het humoristische karakter van de verhalen. Want het was voor Cauvin duidelijk dat hij zijn lezers vooral aan het lachen wou brengen. Dit stond echter het opzoekwerk naar feiten niet in de weg. Cauvin baseerde zich telkens op kleine en grote geschiedenissen en op bekende en minder bekende personages. Elk album begint met een historische afbeelding.
 |
| Evolutie in stijl. Van boven naar onder: De grote patrouille (9), Blauw en uniformen (10), Een huwelijk in Fort Bow (49). |
Een onafscheidelijk duo en kleurrijke nevenpersonages.
De verlegen slagersknecht Chesterfield en de opvliegende barman Blutch melden zich in een dronken bui aan bij het leger. In het begin zitten ze redelijk veilig in Fort Bow. Maar uiteindelijk komen ze terecht bij het regiment van kapitein Stark, die niets liever doet dan chargeren met een lange:
“Aanvalleeeeeuh!”Chesterfield klimt op tot sergeant en is plichtbewust en meldt zich graag aan voor gevaarlijke missies. Blutch daarentegen is antimilitaristisch en wil vooral overleven. Zo erg zelfs dat hij zijn paard africht om neer te vallen bij de beroemde kreet van Stark. Toch eindigt Blutch altijd weer in het gezelschap van Chesterfield als ze weer eens op missie gestuurd worden. De twee verdienen nota bene alle medailles.
De missie van de brave sergeant is naast het vaderland te dienen ook ervoor te zorgen dat Blutch in het leger blijft. Onze korporaal wil niets liever dan uit het leger gaan, als het moet zelfs door te deserteren. Het is pas wanneer zij bij het 22ste Cavalerieregiment van Strak komen dat de twee actief ingeschakeld worden in de burgeroorlog.
De nevenpersonages die de reeks extra kleur geven gaan van de historische maar minder bekende Mary Edward Walker tot president Lincoln. De bizarre missies waarin Chesterfield en Blutch zich bevinden krijgen ze van generaal Alexander en zijn staf. Een lid van deze staf is kapitein Stilman die altijd iets te drinken heeft en niet veel zegt. Maar als hij iets zegt zijn het vaak de bizarste ideeën.
Aan de kant van de zuidelijken is het de zich altijd belachelijk makende soldaat Kakkerlak die geregeld terugkeert.
De missies.
Om het verhaal draaiende te houden geeft Cauvin de twee de meest onmogelijke en uiteenlopende missies. Ze werken als rekruteerders of matrozen. Ze spelen voor babysit of lijfwacht en zijn ze infiltrant. We zien ze op elke mogelijke fronten, in een duikboot of in de lucht. Geen enkel idee te vergezocht maar telkens met een historische achtergrond.
Album 59: De vier evangelisten.
Al de elementen van bovenstaande bespreking zitten in dit nieuwe album. Ook nu weer worden Blutch en Chesterfield op een waanzinnige missie gestuurd: verkleed als priester en dorpsgek moeten ze de vier kanonnen van de zuidelijken zien te vernietigen zodat generaal Alexander de bergtop kan veroveren. Jammer genoeg herkent Kakkerlak de twee noordelijke soldaten. |
| Pendleton. |
- William N. Pendleton was eerst priester voordat hij dienst nam bij het leger van de Confederatie (zuidelijken). Hij eindigde als Brigadier General.
- Als kapitein had hij het bevel over de vier kanonnen batterij de Rockbridge Artillery.
- Daar noemde hij zijn kanonnen: Marcus, Lucas, Matteus en Johannes.
 |
| Pendleton in het album. |
 |
| De vier evangelisten, p. 5 |
Een klein puntje van kritiek; op de eerste pagina waar we Pendleton tegenkomen is de lay-out van de panelen niet ideaal. Zo danig dat het wel lijkt op een beginnersfout.
Op deze pagina worden we met behulp van twee dikke zwarte lijnen geholpen om te bepalen wat de goede leesrichting is. Dit is een ernstige fout tegen de flow van het verhaal. Dit haalt de lezer uit zijn concentratie.
We eindigen aan de linkerkant van de pagina, terwijl we aan de rechterkant verder moeten naar pagina 6. Ideaal bezien zou het grote paneel aan de linker kant moeten staan en de twee kleinere aan de rechterkant zodat ons oog een vloeiende beweging maakt.
De lay-out zoals ze nu is, is een praktische oplossing, maar niet ideaal voor de lezer.
Voorproefje: Voorpublicatie album 59.
De blauwbloezen is ook nu weer een geslaagde mengeling van avontuur en humor. Door het opzoekwerk van Cauvin en Lambil is elke pagina helder. Het resultaat is ook nu weer van hoog niveau.
Boekgegevens:
Raoul Cauvin en Willy Lambil, De Blauwbloezen 59: De vier evangelisten, Dupuis, ISBN 9789031433964 (€6,50)
Officiële website van De Blauwbloezen: http://www.lestuniquesbleues.com/
EJ
Geen opmerkingen:
Een reactie posten