Deze week verscheen Retroworld, een rijke en indrukwekkende sciencefiction heldendicht, gebaseerd op het werk van Julia Verlanger, één van de meest gevierde schrijfsters van de Franse sciencefictionbeweging in de jaren 1970.
Door Elias Jonkers.
Een sterk, indrukwekkend en rijk sciencefiction epos in een fraai uitgegeven album!
De verre toekomst. Het is al lang geleden sinds de mensheid de sterren heeft gekoloniseerd, zo lang dat vele planeten hun Aardse oorsprong zijn vergeten. Zij die deze herinnering aan de 'Ouden' bewaarden, verenigden zich in de Galactische Federatie. De andere werelden zijn teruggekeerd naar een meer archaïsche en isolationistische samenleving, de Retrowerelden genoemd.
Eén van de agenten van de Broederschap van de Sterren, Marce, wordt naar de retrowereld Almagiel gestuurd om deze te 'bevrijden' en in de Federatie te leiden en zo deze wereld te ontwikkelen. Maar de planeet Almagiel heeft slechts twee fouten: de moerassen (met zeer dodelijke wezens) en het politieke systeem: gedwongen slavernij met de overheersing van de Meesters. En vele van deze Meesters willen hun macht niet zomaar afgeven.
Retroworld is een adaptatie van Les Voies d'Almagiel (1978) en Horlemonde (1980), twee romans van Julia Verlanger (schreef ook onder Gilles Thomas en geboren als Eliane Grimaître, 1929-1985). En daar zit misschien wel het probleem: het is een goed sciencefiction verhaal met een klassiek thema maar voelt veel te kort aan. Het verhaal gaat van actie naar actie en neemt weinig tijd om zaken rustig uit te leggen. Zo weet ik nog altijd niet voor wat C.M.R. in het verhaal staat: het moet een centraal gezag zijn bij de stermensen. Maar wie of wat het is? Geen idee, het wordt niet uitgelegd.
Op de ene pagina zien we de slaaf Jatred rouwen om zijn vriend en de volgende pagina zit hij een seksscène. Van een snelle verwerking gesproken.
Het is, voor zover ik mij kan herinneren, al heel lang geleden dat er nog eens een vertaling van het werk van scenarist (bewerker in dit geval) Patrick Galliano is verschenen. Het laatste was Roxalane (1991).
Waar het verhaal wat dicht opeen gepakt is, is het tekenwerk grandioos. Prachtige werelden met fantastische fauna en flora. En de personages zien er ook goed uit: de moderne agent van de sterren en de slaaf Jatred vormen een klassiek heldenteam, maar daar is absoluut niets mis mee. Want ook Luke Skywalker is een klassieke held.
Maar terug naar Retroworld: Twee tekenaars hebben de taak om de prachtige werelden te verbeelden op zich genomen. Cédric Peyravernay deed van p. 3 t/m 54 zijn eigen inkleuring. Dit is het eerste werk van Cédric. Hij werkt in een heel realistische stijl en weet sterke scenes neer te zetten.
De tweede tekenaar is Bazal (vanaf p. 55 t/m 108). Retroworld is de tweede reeks van deze Mexicaan. Bazal benadert de stijl van Cédric maar werkt met meer lijnen, terwijl Cédric plastischer is. De personages die Bazal neerzet, missen op momenten wat levendigheid. Voor dit deel komen er twee inkleurders bij, en ook dat is te merken in een verandering van stijl. Het eerste deel (p. 55 t/m 73) is van een zekere Iban. En vanaf p. 73 is Marc Sintès van Makma studio de inkleurder van dienst. De verandering in stijl is geen storend element: de twee tekenaars en inkleurders hebben elkaars stijl op een goede manier benaderd. Maar tekenen en inkleuren zijn zoals schrijven: ieder heeft zijn eigen handschrift.
Om te concluderen: Retroworld is een prachtige sciencefiction met een degelijk verhaal. Soms wat kort door het samenvatten van twee boeken. Na het lezen blijf je nog wat op je honger zitten, we willen meer lezen over deze fascinerende toekomst. Maar het blijft bij deze fraai uitgegeven integrale, want ook in het Frans is er niet meer verschenen. Retroworld is een aanrader voor iedereen die van sciencefiction houdt.
Boekgegevens:
Galliano; Peyravernay; Bazal, Retroworld, Dark Dragon Books, ISBN 9789460785061 (24,95 Hardcover) Hardcover is beperkte oplage.
Softcover ISBN 9789460785078 (14,95)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten