donderdag 13 oktober 2016

Drie grote religies verbonden in Het Orakel van de Maan

De dochter van de wijze is het vierde en tevens laatste deel van Het Orakel van de Maan, geschreven door filosoof, socioloog en godsdiensthistoricus Frédéric Lenoir. De roman werd herwerkt door Griffo en Rodolphe, met behulp van Lenoir zelf. Het vierde deel heeft lang op zich laten wachten, maar met dit laatste deel is het tijd om de reeks eens onder de loep te nemen.
Door Elias Jonkers.


Filosofie, geschiedenis en religie, gecombineerd  met een spannend, intiem en melancholisch  levens- en liefdesverhaal. Een mooi verhaal van Frédéric Lenoir, in beeld gebracht door Griffo. 

Ik moet bekennen dat ik het eerste deel destijds (2013) kocht omdat ik grote fan ben van Frédéric Lenoir. Ik leerde de schrijver kennen met het boek De filosofie van Christus, dat ik dan ook meermaals heb gelezen. Dit boek is echter geen fictie, maar eerder een geschiedenis over het christendom. Lenoir schrijft non-fictie, theater, fictie en scenario's voor strips (La Prophétie des Deux Mondes 2003-2008 en L'Élu, 2008). De roman vond ik zelf al goed en de bewerking is dat ook.


De meester van de Abruzzen.

Het Orakel van de Maan is het verhaal van Giovanni, een Calabrische boerenjongen uit de 16de eeuw. Elena, de dochter van de doge van Venetië, is op een dag op bezoek in het dorp en de arme jongen wordt verliefd op haar. Giovanni besluit om haar te gaan zoeken in Venetië.
Onderweg ontmoet hij een heks, die bij volle maan vier voorspellingen doet. Uiteindelijk komt hij bij de wijsgeer Lucius terecht, ergens in de Abruzzen (Midden-Italië).  Lucius geeft de jongen drie jaar lang les en zo leert Giovanni de geheimen van de astrologie. Van de bediende Pietro leert Giovanni de kneepjes van de schermkunst.
Wanneer een kardinaal Lucius bezoekt met een geheime opdracht van het Vaticaan gaat Giovanni met een brief van zijn leermeester op pad naar Rome.
Maar door toeval - en op de vlucht voor het geheime genootschap van de rode capes - komt Giovanni terecht in Venetië. Toeval of het lot? Want nu kan hij Elena terugzien.

Venetiaanse Minnaars.

In Venetië maakt Giovanni naam als astroloog en verkeert hij in hoge kringen. Door verwikkelingen doodt Giovanni een rivaal. Jammer genoeg is deze rivaal een telg uit een invloedrijk gezin in Venetië. Giovanni komt als slaaf in de galeien terecht. Van hoge gast tot slaaf: het leven van Giovanni lijkt wel een cirkel.
Wanneer de galei vergaat, spoelt Giovanni aan in Griekenland. Daar belandt hij in een meteora (een op hoge rotsen gebouwd klooster) op Athos. Giovanni treedt in en leert er de geheimen van het icoonschilderen. Maar zijn Maria's zijn te mooi, want Giovanni schildert telkens het gezicht van Elena. Wat moet hij doen? Zijn geliefde habijt afleggen of...?
Giovanni besluit als kluizenaar te gaan leven.

De rode capes en De dochter van de wijze.

Ook hier vindt Giovanni geen rust, hij blijft aan Elena denken en vertrekt. Terug naar zijn oude meester. Door omstandigheden komt hij terecht in een klooster in de Abruzzen. Halverwege het derde deel zitten we terug aan het begin: Giovanni heeft zijn leven tot dan toe verteld aan een monnik in het klooster.

Hij vertrekt weer en komt via een slavenhandelaar in Algiers terecht en hier neemt zijn leven weer een andere wending. Kan Giovanni eindelijk eens gelukkig worden of blijven de spoken uit het verleden hem achtervolgen?

De reeks.

Giovanni is een sympathiek en gevoelig hoofdpersonage. Je kan moeiteloos met hem meeleven. Het grijpt aan om te zien hoe Giovanni telkens weer het goede probeert te doen, hoe hij worstelt met grote vragen en hoe hij ondanks alle tegenslagen telkens weer doorgaat. Hoe hij telkens weer vrienden maakt die met hem begaan zijn, maar ook telkens vijanden maakt. Giovanni is een personage met tegenstrijdigheden en zijn leven verloopt in cirkels: telkens gaat hij van helemaal onderaan de sociale ladder tot respectabele plaatsen naar weer helemaal onderaan.
Zijn drang om aan het verleden vast te houden, maakt dat hij kansen om opnieuw gelukkig te worden laat schieten.

Dit intieme en melancholische levensverhaal situeert zich dan ook nog eens in een interessante periode: de renaissance, de reformatie, keizer Karel regeert, Copernicus komt met zijn theorie en de filosofen vragen zich af wat de vrije wil is.
Het verhaal wordt nergens te belerend of langdradig. Het gaat niet vervelen, maar neemt de lezer mee op de wonderlijke reis van een bijzonder personage. Het verhaal verwerkt vlot grote filosofische en religieuze vragen. Door de ontmoeting met geleerden van verschillende religies gaat Giovanni deze waarderen en leert hij van elke religie. Het Orakel van de Maan verbindt de drie grote religies: christendom, islam en jodendom.

Spannend en ook wel wat informatief; een prachtig verhaal. En ook nog eens goed in beeld gebracht door Griffo (Werner Goelen). Al moet ik wel bekennen dat het vierde deel grafisch iets minder sterk is dan de eerste drie. De personages lijken iets minder te leven tot soms wat geforceerd. Maar dat zijn slechts enkele platen. Kunnen we Griffo hier betrappen op wat nonchalance? Of misschien van automatische piloot? Over het algemeen is het een sterk werk, maar weinig vernieuwend of verrassend.



In Het Orakel van de Maan ontdekken we het vakgebied van Lenoir: filosofie, geschiedenis en religie en dat gecombineerd  met een spannend levens- en liefdesverhaal. Waarbij Giovanni misschien wel symbool staat voor elke mens: iedereen moet zijn eigen reis afleggen en een pad kiezen.
Een aanrader voor wie houdt van historische verhalen, maar ook de meer filosofische literatuur. Ook ideaal voor wie graag Dan Brown, Monaldi & Sorti (Imprimatur) en Steve Berry leest.

Boekgegevens:
Lenoir; Griffo; Rodolphe, Het Orakel van de Maan, Glénat.
Deel 1: De meester van de Abruzzen, ISBN 9789491684029
Deel 2: Venetiaanse Minnaars, ISBN 9789491684197
Deel 3: De rode capes, ISBN 9789491684357
Deel 4: De dochter van de wijze, ISBN 9789462940185

Geen opmerkingen:

Een reactie posten