Daubigny was een belangrijke Franse schilder uit de 19de eeuw met een grote vernieuwingsdrang. Hij is een voorloper van het Impressionisme en van Gogh zag hem als een groot voorbeeld. In De tuin van Daubigny vertellen Bruno de Roover en Luc Cromheecke het verhaal van Charles-François Daubigny aan de hand van een tiental hoofdstukken. Zo krijgen we een impressie van het leven van deze levensgenieter. En raakt Daubigny ook eens van onder stof.
Door Elias Jonkers.
Een prachtig, sterk, boeiend en dynamisch album door Bronzen Adhemar-laureaat Luc Cromheecke in een unieke samenwerking met Bruno De Roover.
Meer dan een impressie kan scenarist Bruno de Roover (o.a. J.ROM) en kunstenaar Luc Cromheecke (o.a. Plunk) niet geven, want er is niet veel bekend over het leven van Daubigny. Daubigny schreef brieven aan zijn vrouw en vrienden, en deze brieven werden dan ook het uitgangspunt voor dit geschetste leven.
Cromheecke won de Vlaamse Cultuurprijs Letteren 2016 en is bekend van verschillende absurde en grappige personages zoals Taco Zip, Tom Carbon, Plunk, Ben de Boswachter en Roboboy. Voor Spirou tekent Cromheecke wekelijks een pagina om mensen aan te zetten om een abonnement te kopen. In 2013-14 verschenen er twee albums van Het godvrrgeten eiland bij Strip2000.
Het idee voor een strip over de schilder Daubigny kwam van Luc Cromheecke. Toen hij terug begon te schilderen en ook in de natuur kwam de tekenaar in contact met Daubigny. En dat is niet zo verwonderlijk want Daubigny is één van de grote natuurschilders die ook effectief naar buiten gingen om te schilderen.
En wie in de natuur schildert, moet snel zijn. Dit maakt het werk puur omdat de schilder vaak maar een beperkte tijd heeft om de omgeving vast te leggen. De lichtinval verandert immers voortdurend. Cromheecke wou het pure en ongecorrigeerde karakter van natuurschilderijen in zijn werk leggen.
En we moeten zeggen dat hij daar uitzonderlijk goed in slaagt. Dat Cromheecke een begenadigd striptekenaar is, weten we al langer. Maar hij is ook een uitstekend schilder. Neem maar even een kijkje op zijn blog.
Kunst in strip.
Het is altijd interessant om te zien hoe hedendaagse kunstenaars het werk van voorgangers (her)interpreteren. Dit kan heel realistisch gebeuren of in een eigentijdse stijl, zoals in De tuin van Daubigny.
Charles-François Daubigny vestigde zich in het dorpje Barbizon en hoorde bij de School van Barbizon (1830-1870). Deze school had als belangrijkste vertegenwoordigers o.a. Théodore Rousseau, Charles Jacque, Jules Dupré en natuurlijk Daubigny. De kenmerken van deze school waren: schilderen in de vrije natuur en het gebruik van kleuren die een bepaald gevoel aangaven.
Deze manier van schilderen wordt wel eens beschouwd als de voorloper van het Impressionisme. Deze kunststroming kenmerkt zich door de beleving van het moment (de impressie) en de werken leken door hun spontane en schetsmatige indruk, en met losse toets, in een paar minuten op het doek gezet. Hierdoor kregen ze vaak de kritiek van nog niet af of geklieder. De term impressie werd in het begin minachtend gebruikt.
De tuin van Daubigny.
De titel van het album doet denken aan van Gogh. Vincent van Gogh was een vurige bewonderaar van Daubigny en schilderde zijn tuin twee keer. Het is niet verwonderlijk dat we een link leggen met van Gogh want de Nederlandse postimpressionistishe schilder komt ook in het album voor. Beide kunstschilders hebben wel wat gemeen: zowel van Gogh als Daubigny leefden voor de kunst, ze hadden een liefde voor het metier.
Alleen was Daubigny succesvoller tijdens zijn leven dan van Gogh. Daubigny had wel een gezin, terwijl van Gogh eerder een gekweld leven had. Daubigny werd na zijn leven eerder vergeten, overschaduwd door de grote Impressionisten. Zowel Daubigny als van Gogh waren vernieuwers en voorlopers van andere grote kunststromingen.
De titel kan ook op een andere manier begrepen worden: de tuin van Daubigny was de natuur, de natuur die hij vereeuwigde op zijn doeken.
Drie kunstenaars.
Dus van Gogh en Daubigny hadden wel wat gemeen. Laten we daar een derde kunstenaar bij plakken: Luc Cromheecke. Ook hij heeft een liefde voor zijn metier en leeft voor zijn (strip)kunst. Cromheecke heeft een stijl die wel doet denken aan het Impressionisme, en niet alleen zijn schilderijen, ook zijn strips: de spontane, schetsmatige, maar ook dynamische stijl geeft ook de indruk dat het in een paar minuten op papier is gezet. Dit geeft het geheel een schijnbare slordige uitvoering. Een impressie van het moment, en dat bedoelen wij hier alles behalve minachtend.
We kunnen de spontane, schetsmatige en losse stijl ook zien als een verwijzing naar het vluchtige in de natuur en de snelheid van het leven.
Deze stijl hebben we eerder al de Nieuwe (Franse) Stijl genoemd, maar misschien moeten we het eerder het Stripimpressionisme noemen?
De tuin van Daubigny is een boeiend en levendig levensverhaal van een onvervalste kunstenaar, gemaakt door een grote moderne kunstenaar. Cromheecke geeft ons sterke beelden die ook van een dynamiek getuigen. Hij weet er toch ook humor in te brengen. Zijn beste werk tot nu toe. We kunnen kort zijn over het album: Prachtig!
Boekgegevens:
Cromheecke; de Roover, De tuin van Daubigny, Blloan, ISBN 9789462104631 (€16,95)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten