Welcome to Keyhouse: Locke & Key Nieuws

Locke & Key is één van de betere stripreeksen en sinds begin 2020 ook een Netflix-serie. Nu heeft uitgever IDW grote plannen met de reeks van schrijver Joe Hill(ström King, zoon van Stephen) en tekenaar Gabriel Rodríguez.

 De plannen die IDW heeft zijn grensoverschrijdend, zo heeft hun afdeling IDW Games het plan om een card game uit te brengen onder de naam Shadow of Doubt waarin je als speler de sleutels kan ontdekken.

Van het horror/fantasy meesterwerk gaat IDW nieuwe verhaallijnen uitbrengen en begint in augustus met Locke & Key: ...In Pale Battalions Go... en zal dienen als inleiding voor Hell & Gone. 

Hell & Gone #0 zal uitkomen in oktober, wanneer In Pale Battalions Go eindigt. Vanaf november zal dan het monumentale tweedelige Locke & Key - The Sandman Universe: Hell & Gone beginnen. U leest het goed, Hell & Gone zal een cross-over worden tussen Locke & Key en The Sandman. Twee absolute meesterwerken van de moderne strip die samenkomen tot één. Wie kijkt hier nu niet naar uit? 

 “If you think you can unlock the gates of Hell and just invite yourself in, you must be dreaming,” 

Is de tagline van de reeks. Hell & Gone zal worden verzorgt door Hill en Rodriguez onder toeziend oog van Neil Gaiman.

In oktober zal IDW ook  Locke & Key; Keyhouse Compendium uitbrengen. Deze massieve 900 pagina's tellende hardcover met de originele reeks. Voor deze integrale heeft Rodríguez originele covertekeningen gemaakt. 

En om volledig te zijn zal in februari 2021 een Spaanse versie van Locke & Key uitkomen: Locke & Key, Vol. 1: Bienvenidos a Lovecraft.​

U kan trouwens ook de sleutels kopen: https://www.idwpublishing.com/product-category/enamel-pins/locke-key-pins/

Beelden: ©️ IDW Publishing en The Sandman van Neil Gaiman, DC Comics.

Hoofdstuk 2: Beeld en Sequentiële kunst. Sequentiële kunst. Deel 1

We bekijken even onze definitie van wat  een strip is (zie Over het wezen van de strip): 

Narrative + Art + Sequention = Comic.

In dit deel bekijken we Sequention, sequentiële kunst. Met sequentiële kunst komen we steeds dichter bij de strip zoals we die nu kennen.

Sequentie vinden we overal: één woord is een serie letters naast elkaar. Een zin is een sequentie van woorden. Een verhaal is een sequentie van zinnen. Waardoor een verhaal in se sequentiële kunst is.

Eén muzieknood kan geen compositie zijn. Een compositie is een aaneenschakeling van muzieknoten. Waardoor een compositie een sequentie van muzieknoten is. De lyrics van een nummer is een sequentie van woorden.

Sequentiële kunst is een vertelling van een opeenvolging van gebeurtenissen. Hiervoor moeten deze gebeurtenissen naast elkaar geplaatst worden. In de beeldende kunst worden deze gebeurtenissen getoond aan de hand van beelden. De beelden moeten naast elkaar geplaatst worden, dit noemen we juxtapositie. Deze naast elkaar geplaatste afbeeldingen worden meer dan slechts afbeeldingen, ze worden getransformeerd tot iets ‘hogers’, tot sequentiële kunst, de kunst van de strip. 

De afbeeldingen op de muren van Egyptische tempels en graven vertellen een verhaal aan de hand van opeenvolgende tekeningen. Hetzelfde kunnen we zeggen over het Egyptisch dodenboek. Het bekendste deel van het dodenboek is Wegen van het hart, zoals te zien in het Dodenboek van Hoenefer. Als we verder gaan in de tijd is de Zuil van Trajanus (ingewijd in 113 n. Chr.) een mooi voorbeeld van sequentiële kunst. De zuil werd gebouwd ter ere van Trajanus. De zuil vertelt het verhaal van de Dacische Oorlogen. Het beeldhouwwerk is als een strook rond de zuil gewikkeld en telt maar liefst 114 scènes met in totaal ca. 2500 mensen erop afgebeeld. De keizer zelf komt een 60-tal keer voor. 

Het Tapijt van Bayeux is een voorbeeld van middeleeuwse sequentiële kunst. Het tapijt is een borduurwerk en vertelt het verhaal van de Normandische verovering van de troon van Engeland door Willem de Veroveraar (1066). Het tapijt is 70 meter lang en toont ons o.a. het dagelijks leven in het middeleeuwse Frankrijk en Engeland: gebruiken, wapenuitrusting, eten, kledij… Elke scène heeft een begeleidende tekst. Deze 58 tituli beschrijven wat we zien in elke scène. Het tapijt is een voorbeeld van kunst als middel voor politieke propaganda. 

Wordt vervolgd...